In het verleden was je vaak bezig met allerlei verplichtingen en verwachtingen van anderen, waardoor je jezelf soms vergat en niet meer luisterde naar je innerlijke stem. Je hogere zelf probeerde toen al contact met je te maken, wilde graag met je communiceren.
Herinner je een moment waarop je een adempauze nam en je ogen sloot. Je ademde bewust naar je hart en vulde het met licht. Misschien voelde je iets, zag je een beeld of kreeg je een plotselinge ingeving. Dat was je hogere zelf dat toen al met je communiceerde en je de antwoorden gaf die je op dat moment nodig had.
Als er tijdens die momenten nog gedachten in je opkwamen van ‘je moet dit of dat’, liet je ze gewoon passeren, als wolken die voorbij dreven. Want alles wat je nodig had, zat al in je, in je hogere zelf, dat jouw bron van onvoorwaardelijke liefde was.